"Έφυγε" ο Λάκης Σάντας

Το Σάββατο 30 Απριλίου, "έφυγε" ο Λάκης Σάντας, που με την ηρωική απόφαση του να κατεβάσει τη ναζιστική σημαία από το βράχο της Ακρόπολης, πέρασε στην ιστορία.Ο Απόστολος Φιλίππου Σάντας, γεννήθηκε στις 22/02 του 1922 στην Πάτρα, ενώ καταγόταν από τη Λευκάδα.
Ο πατέρας του ήταν δημόσιος υπάλληλος, ενώ ο ίδιος το 1940 τέλειωσε το σχολείο και αμέσως μετά εισάχθηκε στη Νομική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Τη νύχτα της 31ης Μαϊου 1941 θα κατεβάσει μαζί με το φίλο του, Μανόλη Γλέζο τη χιτλερική σημαία από το βράχο της Ακρόπολης.

Το 1942 εντάσσεται στο ΕΑΜ και λίγο αργότερα στην ΕΠΟΝ.
Πήρε μέρος σε αρκετές μάχες, ενώ το 1944 τραυματίστηκε.
Το 1946 εξορίστηκε στην Ικαρία και το 1947 φυλακίστηκε στην Ψυττάλεια, ενώ το 1948 στάλθηκε στην Μακρόνησο.
Από εκεί διέφυγε στην Ιταλία, ζήτησε πολιτικό άσυλο στον Καναδά και το 1963 επέστρεψε στην Ελλάδα.

Τη βαθιά λύπη τους για την απώλεια του Λάκη Σάντα εκφράζουν οι πολιτικοί αρχηγοί της χώρας.

 Το ΚΚΕ σε σχετική ανακοίνωση "εκφράζει την θλίψη του για το θάνατο του αγωνιστή Λάκη Σάντα που με τόλμη συμμετείχε το Μάη του 1941 στο κατέβασμα της ναζιστικής σημαίας από τον βράχο της Ακρόπολης. Στη συνέχεια μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ, της ΕΠΟΝ και του ΕΛΑΣ με το όπλο πολέμησε κατά των κατακτητών και των συνεργατών τους. Για αυτή την αντιστασιακή του δράση τιμωρήθηκε σκληρά από τις αστικές κυβερνήσεις με φυλακές και εξορίες στην Ικαρία και στην Μακρόνησο."

 Σε ανακοίνωση του ο ΣΥΝ εκφράζει τη λύπη του για το χαμό του, σημειώνοντας ότι "ανέβασε τις αξίες του ήθους, της ηθικής και της ανιδιοτέλειας στα ύψη. Πάντα απλός, αλλά όχι απλοϊκός, και πάντα σεμνός."
"Η μνήμη του Λάκη Σάντα θα παραμείνει ζωντανή στις καρδιές και τους αγώνες μας," επισημαίνει σε ανακοίνωσή του ο ΣΥΡΙΖΑ.

"Η Αριστερά και ολόκληρος ο ελληνικός λαός θα τον έχουν πάντα στην καρδιά τους και στη μνήμη τους" αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Δημοκρατική Αριστερά.

  Ο πρόεδρος της ΝΔ, Άντώνης Σαμαράς εξέφρασε τα συλλυπητήριά του με την εξής ανακοίνωση: "Στο πρόσωπό του Λάκη Σάντα ο Ελληνισμός αναγνωρίζει τον πιο αγνό πατριωτισμό. Εκείνο που τον έκανε να αναζητά τι μπορούσε να δώσει και όχι τι να πάρει από την Πατρίδα. Τα μάτια μου, έλεγε ο ίδιος, εδάκρυσαν μόλις είδα την πολεμική σημαία των κατακτητών στο Μνημείο του Πολιτισμού και τηςΛευτεριάς, τον Παρθενώνα. Και ύστερα άστραψαν από φλόγα. Πήρε τότε, μαζί με το Μανώλη Γλέζο, τη μεγάλη απόφαση: Να υποστείλουν την κατοχική και να υψώσουν την Ελληνική Σημαία. Απόφαση γενναιότητας και αυτοθυσίας, που έκανε το ακατόρθωτο λαμπρή πραγματικότητα, σηκώνοντας ακόμη πιο ψηλά τα όρια του ηρωισμού."

foto.zougla.gr

«Δεν κυνηγάω ποτέ τη δημοσιότητα γιατί θεωρώ ότι έχει εξευτελιστεί το ζήτημα πάρα πολύ. Την αντίσταση δεν την κάναμε μόνο εμείς, έχουν σκοτωθεί χιλιάδες παλικάρια, γυναίκες και άνδρες, "ανώνυμοι"» έλεγε.
Εξιστορώντας το εγχείρημα υποστολής της σημαίας στον Ηλία Πετρόπουλο, είχε πει: «Κι έξαφνα ένα δειλινό που ήμαστε στο Ζάππειο και ο ήλιος έγερνε λούζοντας τον ορίζοντα με εκείνα τα χρώματα που μόνο ο αττικός ουρανός έχει, τα μάτια μας γύρισαν στον βράχο της Ακροπόλεως. Μέσα στο υπέροχο φόντο της δύσης σταθήκαμε και κοιτούσαμε. Και τότε... το βλέμμα μας έπεσε πάνω στη σημαία τους που υπερήφανα κυμάτιζε ψηλά-ψηλά και η βαριά σκιά της πλάκωνε καταθλιπτικά όλη την Αθήνα, όλη την αττική γη. Να τι πρέπει να τους κάνομε! Ήρθε η σκέψη σαν σπίθα. Να τους την πάρουμε. Να την γκρεμίσουμε και να την ξεσχίσουμε και να πλύνουμε έτσι τη βρωμιά από τον Ιερό Βράχο. Την είχαν στήσει αυτήν την ίδια την πολεμική τους σημαία οι Ναζί θριαμβευτικά ως τότε στη Βαρσοβία, στη Βιέννη, στην Αμβέρσα, στη Νορβηγία, στο Παρίσι και στο Βελιγράδι και απειλούσαν να τη στήσουν σε όλο τον κόσμο τότε. Μα εδώ είναι Ελλάδα. Είναι η μικρή χώρα που απ' αυτή ξεπετάχτηκε η φλόγα του Πολιτισμού. Είναι η χώρα που δίνει το παράδειγμα πάντα στις κρίσιμες στιγμές της Ιστορίας».
 naftemporiki.gr, cosmos.gr