Παιδική προστασία: Δικτύωση κοινωνικών υπηρεσιών των δήμων με το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικής Αλληλεγγύης

ΟΜΙΛΙΑ ΦΩΦΗΣ ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ

 Πιστεύω ότι κάθε κοινωνία που θέλει να λέγεται πολιτισμένη,  θα πρέπει να παρέχει προστασία στα παιδιά και την οικογένεια τους, στους ηλικιωμένους στις ευπαθείς ομάδες,  και στα άτομα με αναπηρία. Πιστεύω πραγματικά  ότι κάποια στιγμή και στη χώρα μας θα πρέπει η πρόνοια να οργανωθεί αποκεντρωμένα σε επίπεδο δήμων.

Θα έλεγα ότι τώρα ιδιαίτερα στην καρδιά της κρίσης  έχει ακόμη μεγαλύτερη αξία  να σκύψουμε πάνω σε αυτές τις ομάδες, τις ευάλωτες ομάδες που είναι και οι πρώτες που πλήττονται.

Από την πρώτη στιγμή όταν ήμουν στο Υπουργείο Υγείας διαπιστώσαμε ότι υπάρχουν πολλές καλές προθέσεις, υπάρχουν επιστήμονες με γνώσεις, με διάθεση και στο δημόσιο τομέα και στον εθελοντικό τομέα, όμως όλες αυτές οι πρωτοβουλίες ήταν διάσπαρτες, αποσπασματικές

Γι αυτό η πρώτη πρωτοβουλία που πήραμε ήταν να στηρίξουμε το παιδί και την οικογένεια και γι αυτό καλέσαμε στο Ζάππειο όλες τις υπηρεσίες, όλους τους συλλόγους που δραστηριοποιούνταν γύρω από την προστασία του παιδιού.

Θέλαμε να περάσουμε το μήνυμα ότι πρέπει να σταματήσει να λειτούργει ο καθένας από μόνος του, ο καθένας το μαγαζάκι του, γιατί υπάρχουν και αυτά και να αποκτήσουμε ένα δίκτυο υπηρεσιών.

Το επόμενο που κάναμε ήταν ακριβώς αυτό. Να ζητήσουμε να δικτυωθούν οι κοινωνικές υπηρεσίες των δήμων  με το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικής Αλληλεγγύης.

Η προσπάθεια αυτή δεν ολοκληρώθηκε από εμένα καθώς έληξε η θητεία μου ως υφυπουργός Υγείας, όμως ήταν πολύ θετικό που οι συνάδελφοι μου και ο Υπουργός Υγείας και ο Υπουργός Δικαιοσύνης αγκάλιασαν αυτή την προσπάθεια  και προχώρησαν σε θεσμοθέτηση των δράσεων που προωθούν τη συνεργασία και το συντονισμό, όλων των υπηρεσιών πρωτοβάθμιας κοινωνικής φροντίδας

Μεταξύ αυτών που θεσμοθετήθηκαν είναι:

1. Η Σύσταση Δικτύου Υπηρεσιών Πρωτοβάθμιας Κοινωνικής Φροντίδας για τα Παιδιά με την δημιουργία των Ομάδων Παιδικής Προστασίας σε κάθε Δήμο.

2. Η Σύσταση της πρώτης κρατικής Εθνικής Γραμμής Παιδικής Προστασίας «1107» για την ψυχολογική και κοινωνική στήριξη των ανηλίκων σε κίνδυνο που θα λειτουργεί στο πλαίσιο της γραμμής έκτακτης ανάγκης του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικής Αλληλεγγύης (Ε.Κ.Κ.Α.).

3. Η Σύσταση του Εθνικού Μητρώου Παιδικής Προστασίας (στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικής Αλληλεγγύης) για την καταγραφή, παρακολούθηση και αξιολόγηση των καταγγελιών και της παρεχόμενης κοινωνικής προστασίας στα παιδιά σε κίνδυνο ώστε η χώρα μας για πρώτη φορά να αποκτήσει ολοκληρωμένα και τεκμηριωμένα στοιχεία για να παρέχει ποιοτικότερη και αποτελεσματικότερη προστασία και φροντίδα στα παιδιά.

4. Η Σύσταση του Δικτύου «ΟΡΕΣΤΗΣ» στο Κεντρικό Επιστημονικό Συμβούλιο για την Αντιμετώπιση της Θυματοποίησης και Εγκληματικότητας των Ανηλίκων (Κ.Ε.Σ.Α.Θ.Ε.Α.) στο οποίο θα εντάσσονται και διασυνδέονται ηλεκτρονικά όλες οι Υπηρεσίες που παρέχουν κοινωνική μέριμνα, φροντίδα, αλληλεγγύη και προστασία στους ανηλίκους σε κίνδυνο και τους ανήλικους παραβάτες.

5. Η Συγκρότηση της  Εθνικής Συντονιστικής Ομάδας Προστασίας Ανηλίκων, η οποία αποτελείται από εκπροσώπους των Υπουργείων Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης στην οποία θα συντονίζει ο Πρόεδρος του Κ.Ε.Σ.Α.Θ.Ε.Α..

Ξέρω ότι είναι πολύ δύσκολες οι συνθήκες, θέλω όμως να συγχαρώ τους δήμους, γιατί παρά τους ελάχιστους πόρους, τις ελλείψεις σε ανθρώπινο δυναμικό περίπου 250 από αυτούς  έχουν ανταποκριθεί σε όλη αυτή την προσπάθεια και λειτουργούν πια πιο αποτελεσματικά και δικτυωμένα σε συνεργασία με το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικής Αλληλεγγύης.

Όσο ήμουν στο Υπουργείο Παιδείας επειδή είχα την ευθύνη  της αγωγής υγείας, μου δόθηκε η ευκαιρία να προσεγγίσω τα ζητήματα αυτά και από άλλη σκοπιά. Διαπίστωσα ότι υπάρχουν σοβαρά ζητήματα βίας μέσα στα σχολεία και κάναμε μεγάλη προσπάθεια σε αυτόν τον τομέα.

Διαπιστώσαμε ότι δεν αρκεί το χώρο της Παιδείας να μιλάς για την αριστεία, αλλά πρέπει να αντιμετωπίζεις και τις εκπαιδευτικές ανισότητες. Γιατί θεωρώ ότι η επένδυση στο παιδί είναι η μεγαλύτερη αναπτυξιακή επένδυση που μπορεί να κάνει μια χώρα που θέλει να έχει μέλλον.

Αυτό που σχεδιάσαμε για να αντιμετωπίσουμε τις εκπαιδευτικές ανισότητες, που πίσω τους κρύβουν κοινωνικές ανισότητες είναι αυτό που λέμε Ζώνες Εκπαιδευτικής Προτεραιότητας. Οι ΖΕΠ είναι περιοχές, δεν είναι απλά σχολεία. Είναι περιοχές που οι συγκεκριμένοι δείκτες που διαμορφώσαμε μας δείχνουν  ότι πάσχουν, ότι έχουν σύνθετα κοινωνικοοικονομικά προβλήματα και σχεδιάσαμε ένα πρόγραμμα με πολλά εργαλεία  που δεν περιορίζονται στη λειτουργία του σχολείου. Υπάρχουν και αυτά, όμως κυρίως στηριζόμαστε στην κινητοποίηση όλων των δυνάμεων της κοινωνίας  και κυρίως του δήμου, αλλά και των συναρμόδιων υπουργείων  γύρω από αυτές τις περιοχές που αντιμετωπίζουν πρόβλημα. Έχουμε ετοιμάσει μια κοινή υπουργική απόφαση για υπογραφή από τα συναρμόδια υπουργεία, τώρα πια μάλλον θα την υπογράψω από την πλευρά του Υπουργείου Εσωτερικών. Οι ΖΕΠ απαιτούν τη συντονισμένη δράση των δήμων, των υπουργείων, των εθελοντών.

Θεωρώ λοιπόν ότι παρά τις ελλείψεις σε πόρους και στο ανθρώπινο δυναμικό , έχουμε υποχρέωση  να ανταπεξέλθουμε, να ενώσουμε τις δυνάμεις μας  και να λειτουργήσουμε όσο περισσότερο  γίνεται συλλογικά  για να είναι η δράση μας  αποτελεσματική.

Η προσπάθεια συνεχίζεται και μέσα από το Υπουργείο Εσωτερικών και στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα θα έχω και συναντήσεις  προκειμένου να πετύχουμε τον καλύτερο συντονισμό  στο ζήτημα τις παιδικής προστασίας