«Αγανακτήστε!» (Ιndignez vous!) - Στεφάν Εσέλ

Ποιος θα το πίστευε! Το βιβλίο ενός 93χρονου αντιστασιακού, φίλου του Ντε Γκολ και εκτοπισμένου στο Μπούχενβαλντ, έγινε η αφορμή ώστε να σχηματιστούν ουρές έξω από τα βιβλιοπωλεία της Γαλλίας. Το μόλις 32 σελίδων μανιφέστο του Στεφάν Εσέλ «Αγανακτήστε!» («Indignez-Vous!») έχει πουλήσει από τον Οκτώβριο, που πρωτοεκδόθηκε, περί το ενάμισι εκατ. αντίτυπα. Τιμή του, 3 ευρώ.

Ο Εσέλ απευθύνθηκε σε όλους όσοι δεν κρύβουν την κρίση του δυτικού κόσμου κάτω από το χαλί της υποκρισίας. Το υλικό του μικρού αυτού βιβλίου βασίζεται σε συζητήσεις μιάμισης ώρας που είχε, την άνοιξη του 2010 στο σπίτι του, με τη Σιλβί Κροσμάν και τον Ζαν-Πιερ Μπαρού, υπεύθυνους του μικρού εκδοτικού οίκου «Indigene». 

Η «βόμβα» του Γερμανοεβραίου Στεφάν Εσέλ, η οποία διαβάζεται μόλις σ ένα τέταρτο της ώρας, ακουμπάει σε πράγματα που «καίνε» τον σύγχρονο πολίτη. Μεταμορφώνεται σ έναν καθρέφτη, όπου ο δυτικός άνθρωπος κοιτάζει τον ντροπιαστικό και ανυπόφορο εαυτό του. Δεν είναι είδηση ότι το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών διερύνεται. Το ίδιο υπαρκτά και άλυτα είναι η οικολογική καταστροφή του πλανήτη, η απαξίωση του κοινωνικού κράτους, η κακομεταχείριση των οικονομικών μεταναστών και λαθρομεταναστών, οι κούρσες της κερδοφορίας εις βάρος των εργαζομένων, τα χρηματοπιστωτικά παιχνίδια των αγορών, η προϊούσα δικτατορία του χρήματος, με επεμβάσεις στους αδύναμους κρίκους του γεωπολιτικού χάρτη. 

Ολα αυτά θίγει στο βιβλίο του. «Το θεμέλιο σύνθημα της Αντίστασης ήταν η αγανάκτηση. Εμείς οι βετεράνοι καλούμε τις νέες γενιές να ζωντανέψουν, να μεταβιβάσουν την κληρονομιά της Αντίστασης και των ιδανικών της. Τους λέμε: Πάρτε τη σκυτάλη, αγανακτήστε!», διακηρύσσει. Κι αλλού, με την ίδια θέρμη: «Πρέπει να επαγρυπνούμε όλοι μαζί προκειμένου η κοινωνία μας να παραμείνει τέτοια, ώστε να είμαστε υπερήφανοι: όχι μια κοινωνία λαθρομεταναστών, απελάσεων, καχυποψίας ενατίον των μεταναστών· όχι μια κοινωνία όπου αμφισβητούνται οι συντάξεις, τα κεκτημένα της κοινωνικής ασφάλισης· όχι μια κοινωνία όπου τα ΜΜΕ βρίσκονται στα χέρια των μεγιστάνων». 

Ο Στεφάν Εσέλ είναι μια προσωπικότητα της γαλλικής πολιτικής ζωής, αφού υπήρξε ένας από τους συντάκτες της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Αν και παραμένει μέλος του Σοσιαλιστικού Κόμματος και υποστηρικτής της Μαρτίν Ομπρί για τις προεδρικές εκλογές του 2012, ήταν υποψήφιος, το 2009, σε μη εκλόγιμη θέση, με το κίνημα «Ευρώπη Οικολογία». 

Γεννημένος το 1917 στο Βερολίνο, ανατράφηκε με τον αριστερό αντικομφορμισμό των γονιών του (είναι γιος του συγγραφέα Φραντς Εσελ και της ζωγράφου Ελεν Γκρουντ, του ζευγαριού που έφερε στην οθόνη οΦρανσουά Τρυφό στην ταινία «Ζυλ και Τζιμ») και αφού γλίτωσε από το κολαστήριο του Μπούχενβαλντ, αφιέρωσε κατόπιν τη ζωή του στον αγώνα για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

 «Είμαι 93 χρόνων. Το μέλλον μου δεν φαντάζει μακρύ. Η κινητήριος δύναμη της αντίστασης είναι η αγανάκτηση.Ψάξτε και θα τη βρείτε σε πολλά γύρω μας:την τεράστιααπόσταση που χωρίζει τους πολύ φτωχούς από τους πολύ πλούσιους,τιςδιακρίσεις απέναντι στους μετανάστες χωρίς χαρτιά και τους Ρομά, την άθλια κατάσταση του πλανήτη, τη δικτατορία των χρηματοπιστωτικών αγορών»τόνισε τις προάλλες σε συνέντευξή του στο εβδομαδιαίο γαλλικό περιοδικό «Ο πολίτης», δηλώνοντας ακόμη και τώρα βαθιά αριστερός άνθρωπος που στέκεται δίπλα στους άστεγους, τους μετανάστες, όσους αντιστέκονται και αγωνίζονται, σε κάθε χώρο, εναντίον των αδικιών του κόσμου.

«Η επικρατούσα λογική είναι ότι δεν υπάρχει κάτι που μπορούμε να κάνουμε, επειδή τα πράγματα δεν αλλάζουν και επειδή οι πολιτικές αποφάσεις παίρνονται από τους έχοντες. Ομως,όπως λέει και ο ΖανΠολ Σαρτρ, “ο αδιάφορος άνθρωπος δεν είναι άνθρωπος”» συμπληρώνει με νόημα ο γηραιός πρώην αντιστασιακός. «Το χειρότερο από όλα είναι η αδιαφορία, να λέει κανείς πως δεν μπορεί να κάνει τίποτε, την ώρα που ξεθεμελιώνονται όλες οι κοινωνικές κατακτήσεις» γράφει ο κ. Εσέλ, καταλήγοντας πως «το μέλλον είναι η νεολαία. Γι΄ αυτό εξοργιστείτε. Εξεγερθείτε!». 

Η υψηλή ζήτηση του βιβλίου δεν σήμαινε και την ομόθυμη αποδοχή του. Ο πρωθυπουργός Φρανσουά Φιγιόν δήλωσε «ότι η αγανάκτηση για την αγανάκτηση δεν είναι σωστός τρόπος σκέψης». Στο ίδιο μήκος και ο πρώην υπουργός Παιδείας και φιλόσοφος Λικ Φερί: «Η αγανάκτηση ήταν το τελευταίο πράγμα που χρειαζόταν αυτή τη στιγμή η Γαλλία». 

Το «Αγανακτήστε!» μεταφράστηκε στα ελληνικά από τη Σώτη Τριανταφύλλου (εκδόσεις Πατάκη).
πηγη: biblioasi.gr, tovima.gr