Λεύκωμα του Αστέρη Κούτουλα “Mikis Theodorakis-Ein Leben in Bildern”

Μίκης Θεοδωράκης: Μία ζωή σε φωτογραφίες.

 (2010 mediavoxgalanakis)

Κυκλοφόρησε στη Γερμανία το λεύκωμα του Αστέρη Κούτουλα “Mikis Theodorakis-Ein Leben in Bildern”. Μία μοναδική έκδοση-ντοκουμέντο της ζωής του Μίκη Θεοδωράκη που ελπίζουμε σύντομα να το δούμε και στην ελληνική γλώσσα. Παραθέτω ένα απόσπασμα από την παρουσίαση του βιβλίου που έγινε στο Βερολίνο από τον Παναγιώτη Κουπαράνη καθώς και το e-mail που μου έστειλε η κόρη του συνθέτη Μαργαρίτα,  που “προσθέτει” τις δικές της λεζάντες στις φωτογραφίες που δημοσιεύονται εδώ.

14 Δεκεμβρίου 1930 στην Ακρόπολη. Ο μπαμπάς με τη μητέρα του Άσπα και τον πατέρα του Γιώργο.

22 Μαρτίου 1930. Στη Μυτιλήνη με τον πατέρα του.

“Το φωτογραφικό λεύκωμα για τον Μίκη είναι μια έκπληξη, διότι περιλαμβάνει πολλές ανέκδοτες φωτογραφίες. Ποιος γνωρίζει για παράδειγμα τη φωτογραφία από ένα πολιτικό συμπόσιο στο σπίτι του Θεοδωράκη στο Βραχάτι το 1976, στο οποίο συμμετείχαν οι αρχηγοί του ΠΑΣΟΚ Ανδρέας Παπανδρέου, της Ένωσης Κέντρου Γεώργιος Μαύρος, των Γάλλων σοσιαλιστών Φρανσουά Μιτεράν και του ΚΚΕ Χαρίλαος Φλωράκης; Ή ακόμη φωτογραφία από το Δεκέμβρη του ’44 που απεικονίζει τον 19χρονο τότε Μίκη να κρατά κόκκινη σημαία σε συγκέντρωση στην Αθήνα; 

Αλλά δεν είναι μόνο οι περίπου 400 φωτογραφίες που στην πλειοψηφία τους δημοσιεύονται για πρώτη φορά. Αυτό ισχύει και για τα κείμενα. Όχι μόνο του Γάλλου πολιτικού Ζακ Λανγκ, του Γερμανού συγγραφέα Μάρτιν Βάλζερ ή του Βρετανού ομότεχνου του Λουί ντε Μπερνιέρ. Από τα πιο «παράδοξα» θα λέγαμε, είναι μια συνομιλία του Θεοδωράκη με το γνωστό Γερμανό καλλιτέχνη Γιόζεφ Μπόις το 1974 στο Παρίσι, όπου ο Μπόις αποκαλεί τον Μίκη «δείγμα κοινωνικού γλυπτού». 

31 Μαρτίου 1945. Ο μπαμπάς χτυπημένος, με τη μαμά στην οδό Αεροπαγίτου.

Όπως επίσης αγνοούσαμε την εκτίμηση του συνθέτη για τον άλλοτε Γερμανό καγκελάριο Βίλι Μπράντ, που εκφράζεται με τη δήλωση: « Αν υπήρχε κάποιος άγιος ανάμεσα στους πολιτικούς, τότε αυτός θα έπρεπε να ήταν ο Μπραντ». Φωτογραφίες και κείμενα- αυτά τα δύο μαζί είναι το χαρακτηριστικό στίγμα αυτού του λευκώματος…” 

1957, στη Μόσχα μπροστά στο Πανεπιστήμιο, έχοντας κερδίσει το Χρυσό Μετάλλιο σύνθεσης στο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας για το έργο Suite no1 για πιάνο και ορχήστρα. Πρόεδρος της Επιτροπής ήταν ο Dimitri Shostakowitsh.

Από το βιβλίο του αγαπημένου φίλου και στενού συνεργάτη του πατέρα μου, Αστέρη Κούτουλα “Mikis Theodorakis-Ein Leben in Bildern”, εκδόσεις  Schott. (www.schott-music.com,www.schott-buch.de). Μια ζωή σε φωτογραφίες! Είναι ένα εκπληκτικό λεύκωμα (δυστυχώς ακόμα μόνο στα γερμανικά) . Όλη η ζωή του πατέρα μου με τις πιο ωραίες και σπάνιες φωτογραφίες του, με κατατοπιστικές και λεπτομερείς  λεζάντες και με πλούσιο συνοδευτικό κείμενο του Αστέρη. Ευχάριστα το ξεφυλλίζεις, ξανά και ξανά και όλο ανακαλύπτεις νέα σημεία…  και γοητεύεσαι. Συνοδεύεται από 2 cds και 1 dvd με το Canto General και τον μπαμπά στη Χιλή, το έτος 1993. Το εξώφυλλο είναι δική μου φωτογραφία και χαίρομαι  γι’ αυτό! Διάλεξα καμια  εικοσαριά φωτογραφίες από το λεύκωμα και σας τις παρουσιάζω με δικές μου λεζάντες, μιας και γερμανικά δεν γνωρίζω. Αστέρη, ευχαριστώ για το πολύτιμο δώρο που προσέφερες στον πατέρα μου και στην οικογένεια μας. Με κατασυγκίνησες! Όσοι είχαν 

Ο μπαμπάς και η μαμά στην πρεμιέρα του μπαλέτου Les amants de Teruel στο Théâtre Sarah Bernard, στο Châtelet, στο Παρίσι. Έπαιζε l’ orchestre Lamoureux και χόρευε η θρυλική Ludmila Tcherina. Δεκέμβρης 1959, μόλις είχα γεννηθεί.

την τύχη ν’ αποκτήσουν το βιβλίο αυτό έχουν ενθουσιαστεί. Επιτρέψτε μου να σας παραθέσω την επιστολή τού φίλου μας Gerhard Bluemlein  προς τον πατέρα μου, σχετική με το βιβλίο και μετά από την έγκρισή του. 

Gerhard Bluemlein  Παρασκευή 10/9/2010, 11h38 

“Αγαπητέ Μίκη, 

με συγχωρείς  που σου μιλάω στον ενικό, αλλά κρατώντας το βιβλίο του Αστέρη στα χέρια Ein Leben in Bildern συγκινήθηκα βαθύτατα!  Από το 1960 συνοδεύεις τη ζωή μου χαρίζοντας μου αμέτρητες στιγμές αχαλίνωτης (δεν βρίσκω τώρα άλλη λέξη) χαράς για την ομορφιά του κόσμου, που ένα μέρος του με βοήθησες ν’ανακαλύψω. Να είσαι πάντα καλά!  Σε παρακαλώ να δώσεις χαιρετίσματα στη Μαργαρίτα και στην κυρία Παρμενίδου (εάν εργάζεται ακόμα για σένα)! 

Ο τυχερός 

 

  

 

 

Καλοκαίρι 1959, στο Γαλατά, στην Κρήτη, στο πατρικό σπίτι. Ο μπαμπάς, η μαμά κι ο παππούς ο Κρητικός. Κι εγώ bébé στην κούνια.

Γκερτ” 

Στη Ζάτουνα. Ο μπαμπάς εξορία, ο Γιώργος κι εγώ μπροστά στο καφενείο του Τέρρη, στην κεντρική πλατεία του χωριού. Χειμώνας 1969.

Στη Ζάτουνα, στην πίσω αυλή του σπιτιού όπου ζούσαμε. Η μαμά, ο μπαμπάς κι εγώ, 1969.

Αύγουστος 1973. Tournée στη Νότιο Αμερική, στο Mexico-City. Ο μπαμπάς κι εγώ. Ο Πέτρος Πανδής και αμυδρά φαίνεται η τότε φίλη μου που λάτρευα σαν θεά, Αφροδίτη Μάνου, η Μπουμπού!

Ιούνιος 1982. Tournée με το Canto General στην Ισπανία, με σουηδική χορωδία. Ο μπαμπάς κι η μαμά ξεκουράζονται. Οι θεατρίνοι, τα μπουλούκια, οι αρτίστες, γυρίζοντας τη γη ολόκληρη. Κάπου εκεί γύρω, ήμουνα κι εγώ.

 από mediavoxgalanakis 27/09/2010.

http://mediavoxgalanakis.wordpress.com