Το άρθρο γράφτηκε πριν γίνει γνωστή η επίσημη απόφαση της κυβέρνησης, αλλά αυτό δεν αλλάζει το νόημα και την ουσία του. Το να κλείνεις κατ΄ αυτό τον τρόπο έναν φορέα σαν την ΕΡΤ είναι το μόνο εύκολο. Το δύσκολο είναι να πείσεις πως μπορείς πραγματικά να προχωρήσεις στην εφαρμογή ενός σχεδίου που θα διασφαλίζει ότι δεν θα ξαναγίνουν τα λάθη του παρελθόντος, ειδικά όταν αυτό το σχέδιο δεν είναι ακόμα γνωστό και ξεκάθαρο. Αν δεν κάνω λάθος, η απόφαση για το αιφνιδιιαστικό κλείσιμο ενός ραδιοτηλεοπτικού γίγαντα μέσα σε λίγες ώρες αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία και σίγουρα εγείρει πολλά ερωτήματα.
Απελευθερώστε την ΕΡΤ! (ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΠΙΤΕΝΗ)
Έχοντας μπει σε μια εποχή που (θα πρέπει να) επικρατεί η λογική του εξορθολογισμού και του συμμαζέματος στο δημόσιο τομέα της χώρας, ήταν αναπόφευκτο ότι κάποια στιγμή η συζήτηση θα συμπεριελάμβανε και τον κρατικό μας ραδιοτηλεοπτικό φορέα, την ΕΡΤ. Μιας ΕΡΤ που αν τη δει κανείς ψυχρά είναι το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο δημιουργούνταν, απλώνονταν και λειτουργούσαν για πολλά χρόνια οι δομές του δημοσίου τομέα της Ελλάδας. Τηλεοπτικά ή ραδιοφωνικά κανάλια που στήνονταν άνευ σοβαρού και συγκεκριμένου λόγου και, κυρίως, σχεδίου, προσλήψεις καθ΄ υπόδειξη και προς εξυπηρέτηση συμφερόντων των εκάστοτε κατεχόντων την εξουσία κ.τ.λ. κ.τ.λ.
Όλα αυτά είναι γνωστά, αλλά για να είμαστε δίκαιοι δεν ακυρώνουν σε καμιά περίπτωση το λόγο ύπαρξης και το ρόλο που πρέπει και μπορεί να παίξει μια δημόσια τηλεόραση και ραδιόφωνο. Γιατί παρόλα τα μειονεκτήματα της, για τα οποία βεβαίως ελάχιστα ευθύνονται οι εργαζόμενοι σ΄ αυτή, αλλά το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης έχει το ίδιο το πολιτικό μας σύστημα, η ΕΡΤ είναι πολύ καλύτερη και χρησιμότερη από τα ιδιωτικά κανάλια, τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά.
Τα τελευταία, όταν έσπαζαν το μονοπώλιο της ΕΡΤ στα τέλη της δεκαετίας του ΄80, ως αναγκαίο και απαραίτητο αποτέλεσμα των καιρών, πλασαρίστηκαν και προβλήθηκαν με τον όρο «ελεύθερα», για να αποδειχθούν στη συνέχεια πως μόνο τέτοια δεν ήταν. Και πώς θα μπορούσαν άλλωστε όταν για να στηθούν ξοδεύτηκαν ουκ ολίγα χρήματα και για τη δημιουργία τους συνέβαλαν και επιχειρηματίες που είχαν ως πρώτιστο στόχο τους το κέρδος, το οποίο ήξεραν πως δεν θα ερχόταν απ΄ το μέσο που δημιούργησαν αλλά απ΄ την πίεση που αυτό μπορούσε να ασκήσει στην εκάστοτε εξουσία.
Τα αποτελέσματα είναι γνωστά και τα ξέρουμε όλοι. Μπορεί τα ιδιωτικά κανάλια να έχουν τη μερίδα του λέοντος στην τηλεθέαση, αλλά όχι και στην αξιοπιστία έναντι του κοινού. Διότι παρόλο που τα παρακολουθούν οι περισσότεροι, τα εμπιστεύονται σταθερά οι λιγότεροι, χωρίς αυτό να αποτελεί ελληνική πρωτοτυπία καθώς συμβαίνει και σε πολλές άλλες, και μάλιστα προηγμένες, χώρες.
Σε ό,τι αφορά την ποιότητα που εισήγαγαν, καθιέρωσαν και προσφέρουν αφειδώς εδώ και χρόνια τα ιδιωτικά κανάλια, τι να πούμε; Αν υπήρχε δυνατότητα να δικαστούν για συνειδητή και διαρκή καταστροφή του πολιτιστικού επιπέδου του ελληνικού λαού, οι ποινές που θα τους επιβάλλονταν θα ήταν βαριές.
Το σημαντικό όμως είναι πως όλο αυτό το διάστημα η ΕΡΤ, παρ΄ όλες τις αδυναμίες και τις παθογένειες της, κατάφερε να αποτελεί την τελευταία όαση, και ελπίδα συνάμα, στον ραδιοτηλεοπτικό χώρο, διατηρώντας κάποιο καλό επίπεδο τόσο στον τρόπο με τον οποίο παρέχει την ενημέρωση όσο και στα ψυχαγωγικά προγράμματα που είτε παράγει η ίδια, είτε αναμεταδίδει.
Αστοχίες, λάθη, παραλείψεις, ακόμα και χοντράδες υπήρξαν πολλές και στην ΕΡΤ, απόρροια τόσο της διαρκούς παρέμβασης του πολιτικού συστήματος που δεν έπαψε ποτέ να θέλει να ελέγξει, κάποιες φορές, ακόμα και τον τρόπο με τον οποίο θα εκφωνούνταν οι ειδήσεις, όσο και της κακής στελέχωσης της, καθώς η λογική επιβάλουμε τους δικούς μας παραγωγούς και συντελεστές προγραμμάτων που υπό άλλες συνθήκες όχι εκπομπή δεν θα έβλεπαν αλλά ούτε καν το μέγαρο της κρατικής ραδιοτηλεόρασης, επικράτησε για πολλά χρόνια και ίσως να επικρατεί και σήμερα.
Πού μας οδηγούν όλα αυτά; Κατά τη γνώμη μου, σ΄ ένα και μοναδικό συμπέρασμα. Αν η ΕΡΤ παρήγαγε έργο και μάλιστα σημαντικό υπό αυτές τις συνθήκες, τι θα μπορούσε άραγε να κάνει αν άλλαζε εντελώς το τοπίο; Αν, δηλαδή, απλώς απελευθερωνόταν και αφηνόταν να λειτουργήσει όπως πραγματικά μπορεί;
Ουτοπία, θα μου πείτε και θα έχετε δίκιο. Και φυσικά δεν πρόκειται να προσπαθήσω να σας πείσω επικαλούμενος το παράδειγμα του κρατικού BBC, γιατί πολύ απλά δεν είμαστε Βρετανία και μάλλον δεν θα γίνουμε ποτέ.
Θα πρέπει όμως κάποτε να πάψουμε να είμαστε και… Μπανανία, με κουτοπόνηρη εξουσία, η οποία θέλει να μας πείσει πως σκέφτεται να καταργήσει την ΕΡΤ για να πάψει να «τρώει τα χρήματα του ελληνικού λαού», δημιουργώντας στη θέση της μια άλλη ευέλικτη κρατική ραδιοτηλεόραση, μέσα σε λίγες μέρες μάλιστα, όπως η ίδια διαρρέει! Πώς και με ποιο σχέδιο θα το κάνει αυτό δεν μας το λέει βέβαια, επιτρέποντας μας να εικάσουμε πως δεν υπάρχει τέτοιο σχέδιο. Γι΄ αυτό φοβόμαστε πως και στον ραδιοτηλεοπτικό τομέα, όπως και σε τόσους άλλους τομείς, κινδυνεύουμε άμεσα να χάσουμε μια όαση και να βρεθούμε θέλοντας και μη στην έρημο που έχουν δημιουργήσει τα ιδιωτικά ραδιόφωνα και οι τηλεοράσεις, ανάμεσα στα οποία βέβαια υπάρχουν και εξαιρέσεις, αλλά είναι δυστυχώς λίγες.
--------------------------------------
Από την ώρα που έμαθα την απόφαση της κυβέρνησης για την ΕΡΤ στο μυαλό μου τριγυρίζει ένα ερώτημα. Αν δεν έκλεινε, αλλά έμπαινε σε καθεστώς εκκαθάρισης μέσω ορκωτών και ανεξάρτητων ελεγκτών, δεν θα είχαμε κάποιο αποτέλεσμα προκειμένου να μπει τέλος στο καθεστώς ασυδοσίας και κατασπατάλησης του δημοσίου χρήματος, για το οποίο την κατηγόρησε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος; Μάλλον, εφόσον υπήρχε πράγματι αυτή η πρόθεση. Αλλά ποιός ξέρει τι θα έβγαζε στην επιφάνεια ένας ανεξάρτητος έλεγχος. Μήπως αποκάλυπτε στοιχεία που θα έφερναν σε δύσκολη θέση ακόμα και τους σημερινούς κυβερνώντες; Κάτι τέτοιο τώρα διασφαλίζεται πως δεν πρόκειται να συμβεί. Πραγματικά σοφή απόφαση γι΄ αυτούς που την πήραν. Ή μήπως κάνω λάθος;
Voio Time
Πολύ ωραία! Αν και δεν τα διάβασα όλα...αλλά έξ όνυχος... Μια απορία, ωστόσο: Δεν ήtαν παγκόσμια πρωτοτυπία το γεγονός ότι ο... τηλεοπτικός γίγαντας της ΕΡΤ κοιμόταν και ξυπνούσε όλον τον χειμώνα, όταν του έκανε κέφι-ή μάλλον όταν έκανε κέφι στους συνδικαλιστές της ΠΡΟΣΠΕΡΤ που ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ τη ΕΡΤ (κατέχουν και νέμονται διανοία κυρίου)σαν να τους ανήκει το δημόσιο αγαθό της ενημέρωσης και η δημόσια περιουσία του Οργανισμού; Το είδε ή το άκουσε να συμβαίνει αυτό αλλού πουθενά;Δε φάνηκε να τον ενοχλούσε αυτό, όπως τον ενόχλησε η (αστυχής, ασφαλώς, από πλευράς επικοινωνιακού χειρισμού)απόφαση του Σαμαρά να βάλει επιτέλους ένα δημοκρατικό "σαμάρι" στην, όπως είχε καταντήσει, ξεσαμάρωτη ΕΡΤ! Καλή είναι και επιθυμητή η κριτική. Αλλά, ας εκπληρώνει κάποιους όρους αντικειμενικότητας. Ας είναι λιγότερο φορτισμένη (ή μάλλον, φορτωμένη) με πάθος συναισθηματικό. Όσο για τον έλεγχο της διαχείρισης της ΕΡΤ, όπως θα έμαθε ο λαμπρός κατά τα άλλα κ. Πιτένης [Κάποιος Πιτένης ήταν κάποτε πολύ καλός συνεργάτης στη "Δυτική Μακεδονία" του αξέχαστου Γιάννη Ζηκόπουλου-που έγραψε το αμίμητο "οι Έλληνες ζουν έχοντας ο ένας το χέρι στην τσέπη του άλλου κι όποιος το έχει βαθύτερα (καλή ώρα η πανίσχυρη Συντεχνία της ΠΡΟΣΠΕΡΤ), ζάει καλύτερα"], όπως θα έμαθε λοιπόν, ο ίδιος ο Σαμαράς ζήτησε να μπει εισαγγελέας. (Συγγνώμην για τα πολλά λόγια, αλλά η φτώχεια τους ήταν αναπόφευκτη για να υπάρξει μια σωστά διαμορφωμένη απάντηση στα σωστά επίσης διαμορφωμένα (μορφολογικώς, συντακτικώς κλπ. κείμενα του κ. Πιτένη).
ΑπάντησηΔιαγραφή