Πανηγυρίζει ο Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου στη Νεάπολη Βοΐου

Σήμερα Τετάρτη 23 Απριλίου 2014 πανηγυρίζει ο Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου στη Νεάπολη Βοΐου.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ

Ο ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ

Βρισκόμαστε στο έτος 1946. Η πατρίδα μας μόλις είχε αρχίσει να συ­νέρχεται από τα φοβερά δεινά και τις καταστροφές της ιταλο-γερμανικής κατοχής, βρέθηκε και πάλι μπροστά σε μία από τις πλέον αιματοβαμμένες

περιόδους της ιστορίας της. Ένας επάρατος εμφύλιος πόλεμος άρχισε το χρόνο αυτόν και κατά το τέλος του βρισκόταν ήδη στην έξαρση του. Τότε δηλαδή που η πατρίδα μας είχε απόλυτη ανάγκη την ειρήνη και τη συνα­δέλφωση των παιδιών της, για να μπορέσει να κλείσει τις ανοιχτές πληγές της ανελέητης γερμανο-ιταλικής και βουλγάρικης κατοχής. Γι' αυτόν τον πόλεμο, που διήρκησε μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1949, κόστισε ποταμούς αιμάτων, γέμισε την ύπαιθρο με ερείπια, έχουν γραφεί πολλά από πολλούς και εξακολουθούν να γράφονται.

Η καταγραφή αυτού του πολέμου δεν ανάγεται στο αντικείμενο της πα­ρούσης εργασίας, έγινε όμως αυτή η μικρή μνεία, διότι συνδέεται άμεσα και με την ιστορία της Νεάπολης και την μετ' αυτήν αρξάμενη ερήμωση της επαρχίας μας.

Οι κάτοικοι της επαρχίας μας, εγκατέλειψαν τα χωριά τους και κατέφυγαν σε κέντρα όπου η παρουσία του εθνικού στρατού εξασφάλιζε την προστασία της ζωής τους.

Τέτοιο κέντρο ήταν και η Νεάπολη, που παρεί­χε, εκτός από την ασφάλεια και ευνοϊκότερες προϋποθέσεις για μια καλύ­τερη επαγγελματική αποκατάσταση. Όπου περισσότερος κόσμος, τόσο πε­ρισσότερες δουλειές. Παράλληλα, η ζωή των καταφυγόντων σ' αυτήν, καλυτέρευσε αισθητά, διότι η Νεάπολη διέθετε μία σχεδόν πλήρη κοινωνική υποδομή από απόψεως σχολικής εκπαίδευσης των νέων, ύπαρξης όλων των δημοσίων υπηρεσιών και των τραπεζών.

Γι αυτό και μετά τη λήξη του εμφυλίου πολέμου ο πληθυσμός όχι μόνο δε μειώθηκε, αλλ' αυξήθηκε. Με την αύξηση όμως του πληθυσμού, προέκυψαν και αρκετά σοβαρά προ­βλήματα, όπως η ανέγερση νέων οικιών, ο εφοδιασμός με περισσότερη πο­σότητα νερού, ο πολεοδομικός σχεδιασμός και πολλά άλλα, μεταξύ των ο­ποίων και της ύπαρξης Εκκλησίας που θα εξυπηρετούσε πλήρως τις ανά­γκες των κατοίκων της.

Το πρόβλημα αυτό απασχόλησε, όπως ήταν φυσικό, και την Κοινοτική Αρχή και ιδιαίτερα την Εκκλησιαστική Επιτροπή που αποτελούνταν από τους Ιωάννη Σκούρτη, Δικηγόρο, Ηλία Χατζηλία, Λου ήταν Ταμίας, Γιαπουτζή Ιωάννη, μέλος, Παπαϊωάννου Βασίλειο, Γραμματέα και Σιδερίδη Ιωάννη.

Η ανάγκη για την ανοικοδόμηση νέας και μεγάλης εκκλησίας ήταν ήδη ορατή και δεδομένη, τα οικονομικά όμως μέσα ανύπαρκτα σχεδόν. Το κε­φάλαιο που διέθετε η Εκκλησιαστική Επιτροπή από την πώληση κυρίως των κεριών, ανερχόταν μόνο σε 23.00Θ δραχμές.

Πού θα έπρεπε όμως να ανεγερθεί η νέα εκκλησία; Στο κέντρο της Νεάπολης και δεξιά του δρόμου που την διασχίζει και οδηγεί προς το Τσοτύλι υπήρχε ένα οικόπεδο, ιδιοκτήτης του οποίου ήταν ο δικηγόρος Κοζάνης Λάζαρος Δελελής.

Σ' αυτόν αποτάνθηκε η Επιτροπή και ζήτησε να αγοράσει το οικόπεδο. Η αξίωση του ιδιοκτήτη ανερχόταν αρχικά στις 250.000 δραχμές, χρηματι­κό ποσόν αστρονομικά μεγάλο έναντι των πενιχρών δυνατοτήτων του εκ­κλησιαστικού ταμείου. Η επιμονή όμως των μνημονευθέντων μελών της Επιτροπής να αγορασθεί οπωσδήποτε το συγκεκριμένο οικόπεδο ήταν ό­χι μόνο ανεξάντλητη, αλλά γρανιτώδης και αξιέπαινη. Με μεθοδικότητα και πειστικότητα κατόρθωσαν να συγκατατεθεί ο ιδιοκτήτης στην πώληση του οικοπέδου, έναντι του ποσού μόνο των 25.000 δραχμών.

Με μία πανηγυρική και μεγαλειώδη σε ενθουσιασμό τελετή και θρη­σκευτική κατάνυξη, έγινε η κατάθεση του θεμέλιου λίθου την 23η Απριλίου του 1958.Όλοι οι Νεαπολίτες βοήθησαν, προσφέροντας τα κατά δύναμη οι­κονομικά μέσα, το βάρος όμως και την όλη ευθύνη έφεραν τα μέλη της Επιτροπής, τα οποία για την προσφορά τους αυτή δικαιούνται την αναγνώ­ριση και την ευγνωμοσύνη όλων μας. Άρχισαν με την ελπίδα και την ακλόνητη πίστη από το μηδέν και μας κληροδότησαν ένα περίλαμπρο οικοδόμημα που προκαλεί το θαυμασμό για την αρτιότητα και αρχιτεκτονική του μορφή.

Θα πρέπει όμως να τονισθεί ιδιαίτερα ότι την αρχιτεκτονική μελέτη συ­νέταξε ο αρχιτέκτων μηχανικός Αριστοτέλης Τσιαμπίρης, που είχε και την τεχνική επίβλεψη του έργου, χωρίς να λάβει ούτε μία δραχμή για αμοιβή του.

Με το ποσόν των 120.000 δραχμών ενίσχυσε σοβαρότατα την ανοικο­δόμηση της εκκλησίας ο εκ Βελανιδιάς καταγόμενος Θωμάς Θωμόπουλος, πλούσιος έμπορος, που είχε προκόψει στην Αφρική και πρόσφατα είχε ε­πιστρέψει στην Ελλάδα. Σιγά σιγά το κτίσιμο προχωρούσε, όσο τα οικο­νομικά μέσα επέτρεπαν. Το έτος 1967 to Υπουργείο Βορείου Ελλάδος διέ­θεσε επίσης 100.000 δραχμές. Σπουδαία συμβολή είχαν και οι δωρητές Βασίλειος Τόγκας και Χρήστος Βενέτης από τη Νεάπολη, Δ. Χατζόπουλος από το Καλλιστράτι και Νικόλαος Κεραμάρης, που έστειλε από την Αυστραλία το ποσόν των 3.000 δραχμών.

Πώς όμως θα έπρεπε να ονομασθεί ο νέος Ναός, τίνος Αγίου το όνομα θα έφερε;

Εδώ οι γνώμες ήταν διαφορετικές. Ο τότε Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης, μακαριστός Ιάκωβος, πρότεινε το όνομα να προέλθει από κλή­ρωση. Ζήτησε να προταθούν περισσότερα ονόματα και να αποκλεισθούν ονόματα Αγίων που ήταν πολύ γνωστά. Επειδή η θεμελίωση έγινε την η­ μέρα του Αγίου Γεωργίου, θεωρήθηκε καλό να τεθεί στην κληρωτίδα και το όνομα αυτού του Αγίου. Φαίνεται πώς ήταν θέλημα Θεού να λάβει η νε­όδμητη εκκλησία το όνομα του Αγίου Γεωργίου, γιατί η κλήρωση ανέδει­ξε το δικό Του όνομα.

Το χριστεπώνυμο κοινό της Νεάπολης, θεώρησε αυτό το γεγονός σαν εκδήλωση της θείας βούλησης, διότι Ναός του Αγίου Γεωργίου υπήρχε στην κωμόπολη, μόλις 100 μέτρα πιο πέρα από το νέο, τον οποίο οι Τούρκοι, όπως έχει αναφερθεί, είχαν παραδώσει στις φλόγες και τον κα­τέστρεψαν εκ θεμελίων.

Μετά την αποπεράτωση του ο Ναός του Αγίου Γεωργίου αποτελεί ένα κομψοτέχνημα σε όλη του τη μεγαλειώδη μορφή. Είναι σταυροειδής με τρούλο. Το ιερό τέμπλο κατασκευάστηκε το 1985. Το διαχωριστικό διάζω­μα προ αυτού, τα στασίδια είναι όλα ξυλόγλυπτα με ωραιότατες παραστά­σεις. Μεγάλη μέριμνα έχει ληφθεί και η προσπάθεια επέτυχε απόλυτα, ώ­στε η ακουστική στο ναό να είναι τέλεια, καίτοι το δεξιό ψαλτήρι είναι το­ποθετημένο πίσω από μία κολώνα, η οποία οπωσδήποτε επιδρά δυσμενώς στην ακουστική σε όλο τον εσωτερικό χώρο. Οι τοιχογραφίες του και η ζω­γραφική της εσωτερικής πλευράς της οροφής αποτελούν ένα αγλάισμα καλλιτεχνίας. Πολυέλαιοι, εσωτερικό του Ιερού Βήματος, η Ωραία Πύλη, όλα μαζί συνθέτουν ένα ευχάριστο, επιβλητικό και υποβλητικό σύνολο και καθιστούν την παραμονή των πιστών, σε όλη τη διάρκεια της λειτουργίας, άνετη και ευχάριστη.

Κεριά ανάπτονται μόνο στον πρόναο. Έτσι αποφεύγεται η αλλοίωση και καταστροφή των χρωμάτων των εικόνων και των τοιχογραφιών από τον καπνό των αναμμένων κεριών.

Ο ναός ήταν το 1972 έτοιμος. Την 11 Ιουνίου του έτους αυτού έγιναν με κάθε επισημότητα τα εγκαίνια.

πηγη:http://lyk-neapol.koz.sch.gr/

Απο το βιβλίο του Αλκιβιάδη Νέττα-Χρονικά Νεάπολης.