Οργιαστικές μνήμες και συγκρίσεις... Γαρούφος Π. Απόστολος

            Καθώς, οι νέες εξελίξεις και οι καινοτόμες μεταρρυθμίσεις αφενός στο πολιτικό επίπεδο και αφετέρου στο οικονομικό "τρέχουν" ολοένα και περισσότερο, το παρόν ( ίσως και το μέλλον ) αναδεικνύει ( ή θα αναδείξει ) πολλά ( κοινά ) σημεία με το παρελθόν.

          Η ιστορία μου θα ξεκινήσει από το 1914, όπου όλοι γνωρίζουμε την έναρξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Θα πρέπει να αναρωτηθούμε σε αυτό το σημείο δύο πολύ συγκεκριμένα πράγματα: από τη μία είναι τί ίσχυε την εποχή πριν από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο(;) και το δεύτερο τί οδήγησε στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο(;) που τα θύματά του ξεπέρασαν τα εννέα εκατομμύρια και δοκίμασε σε πολεμικό επίπεδο όλο τον κόσμο. 

          Μία απλή αναζήτηση στο διαδίκτυο και θα βρούμε τους ακριβείς πολιτικούς ανταγωνισμούς και επιδιώξεις: «Τα αίτια πρέπει να αναζητηθούν στις οικονομικές συνθήκες της εποχής και στις επεκτατικές βλέψεις των διαφόρων κρατών, που είχαν ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ανταγωνισμού μεταξύ τους. Ειδικότερα η οικονομική ανάπτυξη της Γερμανίας, που προήλθε από τη ραγδαία εξέλιξη της βιομηχανίας της, οδήγησε στην όξυνση του ανταγωνισμού της με την Αγγλία σχετικά με την εξασφάλιση του μονοπωλίου των διεθνών αγορών.»[1] Η αλήθεια είναι ότι μιλάμε για πολύ διαφορετικές εποχές αλλά οι ομοιότητες οργιάζουν. Τα αίτια του Α’ Π.Π., ήταν ξεκάθαρα λόγοι οικονομικοί και διάφορες επεκτατικές βλέψεις. Η Γερμανία, για άλλη μια φορά, μία κεντρική βιομηχανική ( και άρα, κατά συνέπεια οικονομική ) δύναμη δέχεται διάφορες μισαλλόδοξες ανταγωνιστικές διαθέσεις από την Γηραιά Αλβιόνα[2].

          «Η Ρωσία, από την άλλη πλευρά, επιθυμούσε να βρει διέξοδο στη Μεσόγειο, υποστήριζε την κίνηση του πανσλαβισμού και θεωρούσε τον εαυτό της φυσικό προστάτη των ορθόδοξων λαών των Βαλκανίων, πράγματα που έβρισκαν αντίθετες τη Γερμανία και την Αυστροουγγαρία.» Άλλη μία οργιαστική ομοιότητα. Η Ρωσία προελαύνει προς τη Μεσόγειο. Θεωρεί τον εαυτό της ένα φυσικό προστάτη των χωρών της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Η Ουκρανία πλήγεται οικονομικά και σαφώς ολοκληρωτικά από έναν μαινόμενο εμφύλιο πόλεμο. Ενώ η Κριμαία, από την άλλη, με την προσχώρησή της στη Ρωσία της έδωσε ένα παραπάνω κίνητρο για να ασχοληθεί και με ευρωπαϊκά θέματα. Κακά τα ψέματα, η Μαύρη Θάλασσα η οποία περικλείει, σχεδόν, την Κριμαϊκή χερσόνησο είναι ένας "κρίκος" που έχει καίρια σημεία, όπως χώρες της Ευρώπης και τη Μικρά Ασία.   

          Ο πνευματικός μας περίγυρος και οι νοητικές μας ικανότητες θα πρέπει να αντιληφθούν και τις πραγματικές συνθήκες πριν τον καιρό του Α’ Π.Π.. Οι οικονομικές συνθήκες πριν το 1914 είχαν δυναμωθεί και ήταν απεριόριστες. Οι χώρες δε ολοένα πλούτιζαν και τα άλματα στην επιστήμη και την τεχνολογία ήταν απεριόριστα. Όμως, το κύκνειο άσμα των χωρών που είχαν δημιουργήσει αποικίες σε πολλά μέρη του κόσμου θα χτυπούσαν σιγά – σιγά τις καμπάνες του πολέμου.

          Στην εποχή του 2014 ( σατανικός αριθμός η εμφάνιση του 14 ) έχουμε πολλές εξελίξεις που ίσως θα πρέπει να κρούσουν όχι τις καμπάνες του πολέμου, αλλά τις καμπάνες των νοητικών και εύστροφων ανθρώπων. Να σταματήσουν τις πένθιμες εξελίξεις όσο είναι καιρός. Να δημιουργηθούν σε έναν πραγματικό Βίκτορ Άντλερ[3] ο οποίος θεωρούσε ότι δε θα γίνει ποτέ ένας γενικευμένος πόλεμος. Ένας γενικευμένος πόλεμος όπου θα χαθούν ζωές, θα καταστραφούν χώρες και οικονομίες. Και μάλιστα ένας γενικευμένος πόλεμος που οδήγησε και στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

          Μπροστά στους χιλιάδες θανάτους στη Συρία, στη Λωρίδα της Γάζας και στην Ουκρανία εμείς η "ειρηνική" Ευρωπαϊκή Ένωση μένουμε με ανοιχτά μάτια και κλειστά αυτιά. Δεν ακούμε τις κραυγές των μισοπεθαμένων, τις κραυγές των μικρών παιδιών και των ετοιμόγεννων γυναικών.

           «Ex nihilo nihil fit»[4] κι έτσι, ίσως, υπαίτιοι να είμαστε εμείς οι ίδιοι που μένουμε αμέτοχοι. Δεν μιλώ για μία γενικευμένη σύρραξη αλλά για μία ειρηνική στρώση ανθρώπων κατειλημμένων από πνεύμα και νου.

"Αν κάποιος θέλει να προβλέψει το μέλλον, πρέπει να συμβουλευτεί το παρελθόν, καθώς τα γεγονότα του σήμερα μοιάζουν με του παρελθόντος. Αυτό συμβαίνει, επειδή δημιουργούνται από ανθρώπους που πάντοτε ωθούνταν και θα ωθούνται από τα ίδια πάθη και έτσι αναγκαστικά επιφέρουν τα ίδια αποτελέσματα"

Νικολό Μακιαβέλι

       

Γαρούφος Π. Απόστολος

---

[1] Στοιχεία από την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια Βικιπαίδεια

[2] Χρησιμοποιείται κάποιες φορές ως εναλλακτικό όνομα για τη Μεγάλη Βρετανία

[3] Σημαντικός αυστριακός μαρξιστής

[4] "Τίποτα δεν έρχεται από τίποτα" Λουκρήτιος