Παρασκευή 15 Απριλίου 2011

ΝΟΜΑΤΑΙΟΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΚΟΥΝΕΛΗ



Συγγραφέας

Εκδοτικός Οίκος
ΩΚΕΑΝΙΔΑ

Κατηγορία
Ελληνική Λογοτεχνία

Σελίδες
319

ISBN
978-960-410-627-1



Με δύναμη από το Χαλάντρι

Ο Θοδωρής Μπαντουβάκης, 15 χρονών το 1978, ταξιδεύει με την οικογένειά του προς την Παψολύπη της ορεινής Αρκαδίας με το ολοκαίνουριο Ρενό 10 του πρωτόπειρου στην οδήγηση πατέρα του.
Στη διάρκεια του πολύωρου ταξιδιού, «ανασταίνεται» η Ελληνική Μυθολογία μέσ’ από τις αφηγήσεις, εν είδει εξέτασης στον πίνακα, των εκπαιδευτικών (δασκάλων) γονέων και τις σιωπές του πρωτότοκου Πέτρου. Στο χωριό ζει η γιαγιά Γιαννού, πηγή σοφίας και παρηγοριάς. Στη διάρκεια των ολιγοήμερων καλοκαιρινών διακοπών θα αναβιώσουν οι ιστορίες του θείου Γιώργη –μπλεγμένες με των άλλων χωριανών στον τόπο και το χρόνο-, και θα γεννηθεί ο πρώτος έρωτας με τη Βάσω. Πίσω στην Αθήνα, η νέα σχολική χρονιά θα ξεκινήσει με την πολιτική ένταξη στον «Ρήγα» και θα φθάσει έως το πρώτο επίσημο σκασιαρχείο-επανάσταση στην καθεστηκυία τάξη, που είναι ταυτόχρονα και απελευθέρωση από τα δεσμά της εικόνας του «καλού παιδιού» και του επιμελούς μαθητή και πράξη ανεξαρτησίας.
Διαβάζοντας τον «Νοματαίο» του δικηγόρου Βασίλη Κουνέλη (γενν. 1964), ξαναπηγαίνεις πίσω, στην Ελλάδα του τέλους της δεκαετίας του ’70, στις γειτονιές του Χαλανδρίου (ή Χαλαντρίου, όπως το λένε οι ντόπιοι) αλλά και στα δρομάκια και τις πλατείες ενός χωριού και στα ατέλειωτα ελληνικά σόγια. Θείοι, ξαδέλφια, συντοπίτες και κοντοχωριανοί, συναποτελούν τη μικρή κοινωνία στην οποία εντάσσεται αυτός ο έφηβος, ο οποίος μεγαλώνει προστατευμένος μεν στα όρια της οικογενειακής νομιμοφροσύνης, έτοιμος δε να ξανοιχτεί στο πέλαγος της μεγάλης κοινωνίας της Αθήνας, της Ελλάδας γενικότερα, για ν΄αφήσει το (όποιο) στίγμα της γενιάς του.
Χειμαρρώδης και πνευματώδης ο λόγος, διανθισμένος με λέξεις της τοπικής διαλέκτου, παρασέρνει κι εμάς σ΄ένα (κάποτε) νοσταλγικό ταξίδι, σε μια εποχή που νομίζαμε πως είχαμε αφήσει πίσω μας, όμως παραμένει αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας.
 Βασιλική Χρίστη


Έφηβος, είπατε; Ο δικός μας έφηβος δεν είναι απλώς έφηβος. Μοιάζει με επιστήμονα της ζωής, της ίδιας της ζωής του. Τα καταλαβαίνει όλα και δεν καταλαβαίνει τίποτε, καθώς η φαντασία του περιπλανιέται ανάμεσα στις ιστορίες της γιαγιάς του στην ορεινή Αρκαδία, στις αναμνήσεις του αριστερού θείου του και στην ολίγον ροκ Αθήνα της δεκαετίας του '70. Ερωτεύεται τραγουδώντας Σαββόπουλο, ενώ κρυμμένος κάπου στο άλσος της Νέας Σμύρνης βυθίζεται στην τρυφερή αγκαλιά της πρώτης του αγαπημένης. Τι είναι αυτό που τα κάνει να μοιάζουν όλα γύρω του μοναδικά; Τίποτε και όλα, κυρίως όμως η αθωότητα της ματιάς, το χιούμορ του όσο παρακολουθεί την Ελλάδα της Μεταπολίτευσης να προχωράει τον δρόμο της κάπου ανάμεσα στην κακοφωνία της πολιτικής, στα παλιά συντηρητικά αντανακλαστικά και στη θέληση ενός ανθρώπου να βρει τον εαυτό του.
Κι όλα τελειώνουν μ' ένα σώμα καλοριφέρ που ξεριζώνεται από τον τοίχο της σχολικής τάξης με στόχο τον αντιπαθέστατο καθηγητή. Ή μήπως τίποτε δεν τελειώνει; Γιατί στις περιπέτειες του Νοματαίου κρύβονται τα μυστικά της σημερινής Ελλάδας, η ανατομία μιας κοινωνικής βίας που γεννιέται και ωριμάζει στην αθωότητα της εφηβείας, η ήττα της πολιτικής, ο θρίαμβος μιας νεότητας που παλεύει να κερδίσει τον κόσμο για να ανακαλύψει, μέσα από τις ήττες της, πόσο πολύτιμη είναι η ζωή της.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΣΕΒΟΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΘΕΤΗ ΑΠΟΨΗ