Το βιολί του Έλληνα βουλευτή (του Γιάννη Γουσιόπουλου)

Το βιολί του Έλληνα βουλευτή 
(του Γιάννη Γουσιόπουλου, kozan.gr)

Ισχυρό θεσμό αποτελούν οι χοροί και οι κοπές πίτας των πολιτιστικών συλλόγων στην αρχή κάθε νέου έτους, σημαντική είναι και η συμμετοχή πολιτικών σε αυτόν, κυρίως των βουλευτών. Παρευρίσκονται εκεί επίσημα προσκαλεσμένοι, μετά κουστωδίας συνεργατών ή φίλων.

Η δωρεάν είσοδος στις εκδηλώσεις, η σχετική διαφήμιση και η αβάντα προς τον βουλευτή, ανταλλάσσεται με την ελπίδα των διοργανωτών έγκρισης κάποιας κρατικής χρηματοδότησης προς τον σύλλογο, κατόπιν ενεργειών του βουλευτή. Κακεντρεχείς θεωρούν ψηφοθηρική τη συμμετοχή των πολιτικών στις εκδηλώσεις, όπως την παρουσία τους παλαιότερα στους γάμους, τα μνημόσυνα και τις κηδείες. Οι πολιτικοί αντιτείνονται πως, με τον τρόπο αυτό, τους δίνεται η ευκαιρία να αφουγκρασθούν το λαϊκό αίσθημα. Στους χορούς, μεταξύ τυρού και αχλαδιού, συζητούν με τους ψηφοφόρους, ανταλλάσσουν απόψεις και ένεκα των ανωτέρω, νομοθετούν σωστά.

Την παρουσία των πολιτικών στους χορούς δεν πτοεί η οικονομική κρίση, γιατί άλλωστε… την κρίση ουδόλως αντιλήφθηκαν διοργανωτές και λοιποί συμμετέχοντες. Τους πολιτικούς δεν πτοούν οι αποδοκιμασίες και οι προπηλακισμοί συναδέλφων τους που τελευταία παρατηρούνται στις μεγάλες πόλεις, λόγω της ψήφου που αυτοί δίνουν στα νομοσχέδια του μνημονίου. Αποδοκιμασίες οι οποίες ενίοτε συνοδεύονται από τη ρίψη αυγών, γαλακτοκομικών προϊόντων, εποχιακών φρούτων και μπουκαλιών νερού. Οι κάτοικοι της περιφέρειας δεν καταφεύγουν σε βιαιότητες, αντίθετα κρατούν το μαντίλι γερά, ώστε ο παρευρισκόμενος υπουργός να σύρει το χορό ευθυτενής, αγέρωχος και αρειμάνιος, προς τέρψιν του ιδίου αλλά και μερίδας του φιλοθεάμονος κοινού. Φυσικά το δικαίωμα της αποδοκιμασίας οι συνδαιτημόνες διατηρούν αμείωτο, εξασκώντας το μόνο εξ΄ αποστάσεως, στις συζητήσεις μεταξύ τους και κατά τις τηλεοπτικές εμφανίσεις των πολιτικών. Η τοπική τηλεόραση λόγω έλλειψης γενικώς, σοβαρών τοπικών πολιτικών γεγονότων, προβάλει όλους τους χορούς, συμβάλλοντας πιθανόν, στον πολιτισμό.

Προχωρώντας στο μεταίχμιο μεταξύ αυτού καθαυτόν του χορού του υπουργού και των «ελεύθερων συνειρμών εξ’ αφορμής», τη βουλευτική αποζημίωση πέραν της αρχικής μείωσης, κατά πόσον ουδείς γνωρίζει, ουδεμία άλλη ακολούθησε. Αντίθετα πολλές έγιναν στους μισθούς της πλειοψηφίας των εργαζομένων. Στους δημοσίους υπαλλήλους περιλαμβάνονται αυτές του ενιαίου μισθολογίου. Στους υπαλλήλους των ΔΕΚΟ οι μειώσεις της τάξης του 35 τοις εκατό του μισθού τους του Δεκεμβρίου 2009. Στους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα, αφού τα 700 ευρώ του βασικού μισθού έγιναν 500 κάτω από το τραπέζι, κινδυνεύει ο 13ος, ο 14ος, οι τριετίες και της Παναγιάς τα μάτια. Τα δύο μέτρα και δύο σταθμά στην κατανομή των βαρών προκαλούν περισσότερο, όταν οι άνεργοι αγγίζουν το ένα εκατομμύριο και εκατοντάδες χιλιάδες επαγγελματιών βρίσκονται σε απόγνωση, ενώ οι βουλευτές, όπως όσοι γνωρίζουν λένε, κάλυψαν τη μοναδική αρχική μείωση από την αύξηση των επιτροπών στις οποίες επί χρήμασι συμμετέχουν. Το γεγονός διέλαθε προφανώς της προσοχής και του ανώτατου πολιτειακού άρχοντα, αφού στις νουθεσίες και τις προτροπές του δεν περιλαμβάνεται η αναγκαιότητα περαιτέρω μείωσης των αποδοχών των βουλευτών, καθώς και του ιδίου.